سلامت پرنده
بهترین زمان برای غذا دادن به پرندگان صبح زود است اما اگر فرد سحرخیزی نیستید، شب قبل آب و غذای پرنده را در قفسش بگذارید تا صبح و موقع بیدار شدن شما، شاداب و سرزنده باشد.
در صورت مشاهده هرگونه علائم بیماری، پرنده را به سرعت نزد دامپزشک ببرید. در این مواقع، دانستن تاریخ و زمان شروع بیماری، وضعیت اشتهای پرنده، وضعیت دفع فضولات، تنفس پرنده و مواردی از این قبیل برای دامپزشک مهم است؛ پس به این موارد توجه کنید و آنها را به خاطر بسپارید. برای اینکه پرنده‌تان لب به سخن بگشاید، از روش‌هایی مثل گرسنه نگه داشتن او استفاده نکنید چون نه تنها نتیجه مثبتی ندارد بلکه موجب افسردگی و بیماری پرنده خواهد شد.
بهترین روش برای اینکه طوطی‌سانان حرف بزنند، تکرار لغات برای آنهاست بنابراین تکرار کلمات مختلف را با صبر و حوصله انجام دهید و عجول نباشید چون سخن گفتن پرندگان کاری بسیار زمان‌بر است.
اگر می‌خواهید پرنده شما بداخلاق و بدعنق نباشد، همیشه اسباب‌بازی‌های متنوعی در اختیارش قرار دهید و با او بازی کنید. فعال نگه‌داشتن پرنده به سرزندگی او کمک می‌کند.
بعضی افراد در قفس پرنده‌شان را باز کرده و اجازه می‌دهند که پرنده در ساعاتی از روز در فضای اتاق پرواز کند. این کار ایده خوبی است؛ البته به شرط اینکه مدتی از اقامت پرنده در منزل شما گذشته و پرنده به محیط جدیدش خو گرفته باشد.
شاید بعد از مدتی دلتان به حال پرنده‌ای که در قفس نگه می‌دارید، بسوزد و تصمیم بگیرید او را آزاد کنید؛ در این صورت یادتان باشد که این تصمیم دلسوزانه نیست چون پرنده‌ای که سال‌ها با انسان زندگی کرده، به راحتی نمی‌تواند در محیط غیرطبیعی شهرها زنده بماند و بسیاری از پرنده‌های کوچک مانند فنچ، مرغ عشق و... به‌سرعت توسط پرندگان بزرگ‌تر شکار می‌شوند.
در اغلب دامپزشکی‌ها و پرنده‌فروشی‌ها کتاب‌های متنوعی درباره روش‌های نگهداری از پرندگان مختلف وجود دارد؛ با خرید این‌گونه کتاب‌ها و مطالعه آنها می‌توانید اطلاعات خوب و جزئی‌تری را درباره پرنده دلخواه‌تان به دست آورید.
